ANWB HomepageVoerstreekroute
Nederland, Limburg, Slenaken
- 84
- 428
- 427
- 426
- 425
- 424
- 423
- 422
- 431
- 100
- 80
- 81
- 430
- 429
- 84
De Voerstreek bestaat uit een prachtig, kleinschalig heuvellandschap. Het oogt niet zo 'aangekleed' als het aangrenzende Mergelland, waar het toerisme een grote rol speelt. De grensovergang bij Slenaken illustreert dit verschil duidelijk. Van het Klein- Zwitserlandachtige vakantiegebied, met zijn keurig onderhouden hotels, komt u in de agrarische streek rond Teuven, waar Belgische planologische inzichten het beeld hebben bepaald. Hier zijn de bermen niet aangeharkt, maar loopt de kale weg gewoon door in het erf van de huizen.
NB De knooppuntenborden in België staan afwisselend links, dan weer rechts van de weg; extra opletten dus!
Fietsveiligheid route-informatie: houd op deze route – met name in het Belgische deel – rekening met onderstaande punten; pas je snelheid aan, houd rekening met medeweggebruikers en ga waar nodig achter elkaar fietsen; goede remmen zijn op deze route noodzakelijk!
• Algemeen-1: wees extra alert bij het oversteken van de (vele) gelijkwaardige kruisingen en tijdens afdalingen; rem tijdig bij!
• Algemeen-2: de wegen in België kennen geen aparte fietspaden en hebben veelal zachte bermen, bovendien wordt er door zowel het gemotoriseerde verkeer, als door de vele amateurwielrenners vaak hard gereden; wees hierop bedacht en ga achter elkaar rijden.
• Tussen 427-424 (Teugen en Sint-Martensvoeren) gaat de route over slecht wegdek met veel gaten en scherpe bochten; pas je snelheid aan en wees zeer alert, zeker bij de snelle afdalingen!
• Tussen 425-424 is de halfverharde weg achter de Commanderij in Sint-Pietersvoeren van slechte kwaliteit, met veel hobbels en gaten.
• Tussen 431-100 bevindt zich een betonblok midden op het pad; ondanks dat rijdt hier af en toe een tractor, wees hierop bedacht.
• Tussen 100-84 gaat de route, met name in het Belgische deel, over smalle, onverharde paden.
Toegankelijkheid: deze route is ongeschikt voor extra brede fietsen (driewielers, bakfietsen, etc.) vanwege bovengenoemde punten, met name het heuvelachtige terrein met steile afdalingen kan voor onveilige situaties zorgen. Daarbij komen nog de vele smalle weggetjes en de wegblokkades bij de grens.
De route begint met een indrukwekkende afdaling naar Slenaken. Via een prachtige holle weg daalt u af naar het dal van de Gulp.
Het dorp Slenaken is dankzij zijn ligging in het Heuvelland een aantrekkelijke bestemming voor toeristen. Dat het gebied al lang in trek is, bewijst de ‘slijpsteen van Slenaken’. Aan de noordwestelijke rand van het dorp ligt bij het riviertje de Gulp een markante zwerfkei in de bosjes (niet aan de route). Na onderzoek bleek het om een prehistorische slijpsteen voor vuurstenen gereedschap te gaan.
De weg van Slenaken naar Teuven (België) volgt de loop van de Gulp. Je passeert Kasteel Sinnich, voormalige abdij van de augustinessen, dan Kasteel Notre Dame of Obsinnich en vervolgens het spoorwegviaduct van de spoorlijn Tongeren–Aken uit de Eer-ste Wereldoorlog. Deze belangrijke schakel in het traject tussen Antwerpen en het Ruhrgebied werd door de Duitsers vlak langs de grens met het toen neutrale Nederland aangelegd. Net voor Sint-Martens-Voeren fiets je nog een keer onder de spoorlijn door.
Via het Veursbos kom je in het Voerdal. Sint-Pieters-Voeren is vooral bekend vanwege de Commanderij. Vanaf 1240 tot de Franse revolutie behoorde het landgoed aan de Duitse Orde, een van oorsprong geestelijke ridderorde. De oudste gebouwen van het huidige kasteelcomplex zijn echter van rond 1650. Het riviertje De Voer ontspringt hier in de vijvers van de Commanderij en komt onder Eijsden uit in de Maas. Forel gedijt goed in dit water; de kasteelvijvers worden al eeuwenlang gebruikt voor de kwekerij van deze streekspecialiteit.
De Voer wordt geflankeerd door heuvels met bossen, akkers, weilanden en boomgaarden. Bij Sint-Mar-tens-Voeren verenigt de Veurs zich met de Voer en even verderop vloeit de Noorbeek in het riviertje. In ’s Gravenvoeren loopt de Voer in gekanaliseerde vorm langs de route, met veel kleine bruggetjes naar de huizen. Hier is ook het Bezoekerscentrum Voerstreek, Pley 13 (Kerkplein) (www.voerstreek.be).
Tussen Mesch en Libeek slingert de route over smalle binnenwegen door een mooi landschap met een aantal majestueuze hofboerderijen. Net buiten Libeek ligt direct aan de route een imposant exemplaar. Dit is Zuid-Limburg op z’n puurst: steile klimmen, scherpe afdalingen en fraaie vergezichten.
Het dorp Mheer ligt op de grens van de mergelbouw in westelijk Zuid-Limburg en de vakwerkbouw in het oostelijke deel. Prominent in het dorp gelegen is het kasteel Mheer, een fors 14e-eeuws slot met een voorburcht. In de hardstenen toegangsbrug zijn markante halfronde zitjes aangebracht. Op last van de kasteelheer werd de St. Lambertuskerk (1877) door architect P.J.H. Cuypers naast het kasteel geplaatst en niet, zoals de parochie wilde, halverwege Banholt.
Ulvend is een bijzonder plaatsje: de Nederlands-Belgische grens loopt precies door het gehucht heen. De woningen zijn verdeeld tussen de gemeenten Margraten en Voeren.
Wil je meer weten over deze route?
In het NPO Radio 5 programma Thuis op 5 vertelt onze wandel- en fietsexpert Marieke Haafkens meer over deze wandelroute en wat er allemaal te zien is. Luister hier.