Kasteel Westhove
Nederland, Zeeland, Oostkapelle
Lang geleden overnachtten koninklijke gasten als Floris V en Karel V in Kasteel Westhove. Tegenwoordig kun je er zelf onder de lakens kruipen; het kasteel is nu een hostel. Het van oorsprong 13de eeuwse kasteel werd veelvuldig verbouwd. Van het origineel is daardoor niet veel meer terug te vinden. Maar indrukwekkend is het nog steeds. En de schitterende ligging, op loopafstand van het strand en op de rand van natuurgebied de Manteling, maakt het een perfect startpunt van een wandeling. Over slingerende paadjes loop je door lage eikenbossen naar Domburg, een schattige badplaats én voormalige kunstenaarskolonie. Terug voert de route je over het strand en hoog over de duinen.
Kasteel Westhove is één van de vijf Allermooiste kastelen van Nederland. Bij deze gelijknamige ANWB-verkiezing kwam Kasteel Hoensbroek (LB) als winnaar uit de bus.
Hond mee: de hond is aangelijnd toegestaan op deze route.
Toegankelijkheid: deze route is niet toegankelijk voor mindervaliden (voert deels over het strand en over zandpaden met obstakels).
Paden: 95% onverhard, zand-, schelpen- en bospaden met hier en daar uitstekende stenen. En de route voert een kort gedeelte over het strand.
Parkeren: je kunt parkeren opn het parkeerterrein van Kasteel Westhove. Tussen 1 maart en 31 oktober is het tussen 09:00 en 19:00 uur betaald parkeren.
Bereikbaarheid per OV: bus 53 vanaf NS Station Middelburg, uitstappen bij halte Kasteel Westhove, Oostkapelle.
- Loop het parkeerterrein af langs het toiletgebouwtje en sla LA (bomenlaan langs gracht). Sla op het kruispunt LA richting Stayokay Domburg in Kasteel Westhove (NB even voorbij het kasteel ligt aan je linkerhand Terra Maris). Sla RA het wandelpad in tegenover de ingang van het kasteel (bord Staatsbosbeheer Manteling) en houd de vijver aan je linkerhand. Ga LA over het bruggetje, volg het pad langs de vijver en laat het volgende bruggetje links liggen. Ga bij de T-splitsing RA (rood-wit schildje).
- Volg het pad, steek de weg over en ga door de klaphekken (zwart met witte kruizen) van Buitenplaats Hoogduin. Volg het pad RD (zandpad met af en toe uitstekende stenen). Ga na kruising met een pad RD (links privéterrein, rechts gaat naar het strand) over een bruggetje. Bij splitsing links aanhouden en ook bij de volgende splitsing links aanhouden. Bij de kruising met een zandpad volg je het brede zandpad RD. Passeer de klaphekken (zwart met witte kruisen) en loop RD. Ga bij de splitsing RD, je passeert rechts de Watertoren. Op dit pad moet je af en toe bukkend onder laag hangende takken door.
- Je bereikt Domburg. Sla LA op de Badstraat en loop naar ’t Groentje (het plein in het centrum). Sla RA de Ooststraat in, loop langs het Marie Tak van Poortvliet Museum (aan je linkerhand) en sla RA bij de Noordstraat. Loop deze helemaal uit, steek de P.J. Eloustraat over (als je hier even RA gaat zie je het Badpaviljoen) en neem het pad omhoog, steek de Boulevard van Schagen over en neem de trap naar beneden het strand op, RA.
- Loop langs het strand tot voorbij de Watertoren (aan je rechterhand) en neem meteen daarna de trap omhoog het duin op en sla LA (schelpenpad). Volg dit schelpenpad lange tijd RD (langs rood-witte hekken van Buitenplaats Hoogduin). Als je opnieuw rood-witte hekken passeert neem je het pad dat LA schuin omhoog loopt. Loop alsmaar RD (langs strandopgang 62 Westhove) en sla na het passeren van het wildrooster op de driesprong RA (zie het groene bordje met kasteel en gele pijl erop naast het hek).
- Loop na het stalen hek RD en ook bij het lage stalen hek RD. Loop het hele bospad af en sla aan het einde RA langs twee witte hekken van Buitenplaats Westhove. Loop RD (Groeneweg) tot je de kruising bereikt, sla LA en loop met kasteel en slotgracht aan je rechterhand terug naar de parkeerplaats.
Kasteel Westhove stamt uit de 13de eeuw maar werd tijdens de Tachtigjarige Oorlog verwoest door de Watergeuzen. Hoe vreemd het ook klinkt, een van de oudste eigenaren was de Abdij van Middelburg. De Abdij had in de loop der tijd een grote macht ontwikkeld en het kasteel zal dus zeker gebruikt zijn om die macht in stand te houden door het verdedigen van de vele bezittingen in de buurt. Toen de militaire betekenis van kastelen in de vijftiende eeuw langzamerhand afnam, gebruikten de abten van de Abdij het kasteel als een soort zomerverblijf. In de Tachtigjarige Oorlog kreeg kasteel Westhove aanvankelijk een Spaanse bezetting, maar de Watergeuzen wisten in 1572 het kasteel te veroveren. Westhove had daarbij wel heel wat te lijden gehad. Na deze turbulente tijd kwam het kasteel in handen van de familie Van Reigersberg, die het weer opbouwde. Het huidige kasteel is veel kleiner dan de middeleeuwse burcht, maar toont een combinatie van middeleeuwse architectuur – de twee vierkante torens stammen uit de 14e eeuw; de ronde toren uit de 15e eeuw - en 17e-eeuwse bouwstijlen. Was Westhove in de middeleeuwen een indrukwekkend fort, comfortabel genoeg om gasten als Floris V (in 1290), Phillips de Schone (in 1500) en Karel V (in 1515 en 1540) te ontvangen, toen het zijn verdedigingsfunctie verloor werd het een buitenplaats voor rijke Zeeuwse kooplieden. Nog steeds ziet het kasteel er van buiten imposant uit. En je hoeft geen royal of adel meer te zijn om er te overnachten, want in Kasteel Westhove is tegenwoordig Stayokay Domburg gevestigd. In het interieur is getracht de sfeer van het kasteelleven te verwerken met landelijk behang, accessoires en fraaie op maat gemaakte kasten in de eetzaal. Slaapzalen en hostelkamers zijn modern en sober ingericht. Het is vooral de ligging – op loopafstand van het strand, in natuurgebied de Manteling - die Kasteel Westhove speciaal maakt.
Terra Maris, letterlijk ‘land van de zee’, is hét museum voor natuur en landschap van Zeeland. Het museum is gevestigd in de voormalige orangerie van kasteel Westhove. Een tentoonstelling neemt je mee door de geschiedenis van het Zeeuwse landschap en laat je de rijk gevarieerde Zeeuwse natuur zien: de dynamische natuur van de Delta, de vele inpolderingen en de meer dan honderd dorpen die in de loop van de eeuwen door het water van de kaart werden geveegd. Ook toont de tentoonstelling het landschap van nu.
In de glazen ontvangsthal voor het museum vind je het museumcafé 'De Orangerie' en de museumwinkel. Achter het museum ligt een prachtige 2.5 ha grote landschapstuin. Terra Maris organiseert regelmatig wisseltentoonstellingen en organiseert het hele jaar door allerlei activiteiten.
De Manteling is een van de weinige eikenbossen aan zee in Nederland! Het werd aangeplant om Walcheren te beschermen tegen de koude zeewind. Vandaar de naam, manteling, als een beschermende mantel. Diezelfde wind is verantwoordelijk voor de typische vorm van de bomen. Het natuurgebied was ook vroeger al in trek. Welgestelde eilandbewoners waren gecharmeerd van de combinatie van bos, duinen, strand, statige lanen en slingerende paadjes. Zij lieten hier in de 17de eeuw buitenplaatsen aanleggen. De meeste zijn alweer verdwenen. Alleen op Landgoed Hoogduin (dat bestond uit drie voormalige buitenplaatsen: Hof Landlust, Hof Hooge Duijn en Hof Duijnvliet) zijn nog landschappelijke elementen, zoals lanen, waterpartijen en kanalen terug te vinden.
De watertoren in Domburg is ontworpen door Hendrik Sangster en in 1933 gebouwd in opdracht van het waterleidingbedrijf van de gemeente Domburg. De toren is 28,5 m hoog en heeft een opslagcapaciteit van 200 m³. In de Tweede Wereldoorlog werd de toren flink beschadigd. Je kunt nog zien waar gaten in de toren werden dichtgemaakt. De kleur van het bovenstuk van de toren is afkomstig van de geoxideerde koperen dakplaten. Het rijksmonument is particulier eigendom, volledig gerenoveerd en in gebruik als appartement, maar helaas niet te bezoeken.
Domburg heeft een lange geschiedenis als badplaats én kunstenaarskolonie. De gezonde lucht trok kuur- en vakantiegasten en het bijzondere licht inspireerde kunstenaars. In het dorp zijn resten gevonden van thermen en een badhuis uit de Romeinse tijd! En ook voor de kust zijn Romeinse vondsten gedaan.
De geschiedenis begint pas echt in 1834 als twee Middelburgse dames besluiten met badkoetsen een zeebad te nemen. Destijds was kuren een populaire nieuwe geneesmethode onder vooraanstaande lieden. Aan zeewater werden heilzame krachten toegeschreven. Ook nu nog trouwens: Domburg is een van de plaatsen die voldoen aan de kwaliteitsciteria voor Thalassotherapie. Voor badgasten is vooral het strand een grote trekker.
Kunstenaars trokken vanaf het begin van de 20e eeuw naar Domburg om zich te laten inspireren door het ‘Zeeuwse Licht’. Een beroemde kunstenaar die in die tijd in Domburg verbleef was Jan Toorop. Hij bouwde bij de duinen een klein tentoonstellingslokaal (‘Het Kotje van Toorop’) om verkoopexposities te organiseren. Ook de kunstenaar Piet Mondriaan werkte graag in de Zeeuwse badplaats. Hij maakte schetsen van de zee, de molen en het kerkje, waaruit later zijn eerste abstracte werken ontstonden (‘Pier en Oceaan’). Andere bekende kunstenaars die deel uitmaakten van de kunstenaarskolonie waren Charly Toorop, Marius Zwart en Mies Elout-Drabbe.
Het Marie Tak van Poortvliet Museum is vernoemd naar de kunstverzamelaar, antroposoof en landbouwpionier Marie Tak van Poortvliet (1871-1936) die in het begin van de twintigste eeuw een villa in Domburg liet bouwen. Ze bracht er de zomers door, samen met de schilderes Jacoba van Heemskerck. Het huidige tentoonstellingsgebouw werd ontworpen door Cees Dam en gebouwd in 1994. Het museum vertelt het verhaal van de kunstenaars die in de 19de-eeuw neerstreken in Domburg, gecharmeerd van de bewoners, het licht en de ongekunstelde schoonheid van de omgeving. De tentoonstellingen tonen werk van kunstenaars die hier werkten en leefden.
Het Badpaviljoen is een beeldbepalend gebouw op de duinen van de Nederlandse badplaats Domburg. Het rijksmonument werd gebouwd in 1888-1889 in opdracht van de Domburgsche Zeebadinrichting in Hollandse neorenaissancestijl. Er waren een grote concert- en kuurzaal, conversatiezaal, biljartzaal, leeszaal (voor heren) en een salon (voor dames). Later was het gebouw in gebruik als restaurant. Toen het leeg kwam te staan en verval dreigde, kocht een projectontwikkelaar het pand om het te herstellen, verbouwen en er appartementen in te vestigen. Aan de zeezijde kwam een restaurant.