Zeven handgebaren die je in het buitenland niet (of anders) moet maken
Waar wij met, bijvoorbeeld, een duim omhoog de ober complimenteren met de heerlijke maaltijd die hij zojuist bereid heeft, kan dat over de grens opeens een hele andere betekenis krijgen. We zetten zeven handgebaren op een rij waarmee je soms nét iets anders zegt dan je bedoelt.
1. Oké? Oke!
Maar niet in landen als Irak, Iran en Afghanistan. Daar betekent de duim omhoog iets als: steek die maar in je ehm... Juist ja.
2. Kom hier jij
Dit wenkende vingertje is op de Filipijnen behoorlijk denigrerend, dit gebaar maak je alleen naar honden.
3. En hop, ik heb je neus!
Turkse kindjes rennen weg bij dit grapje met je duim tussen je vingers. En reken ook op een flinke reprimande van de ouders, want je hebt zojuist min of meer je middelvinger naar hun kroost opgestoken.
4. Dat je het weet
Hier kom je prima mee weg in de VS - 'rock on, dude!' - maar een Spanjaard of Italiaan jaag je direct op de kast met deze 'hoorntjes': 'Hé amigo, je vrouw gaat vreemd!'
5. Vrede op aarde
In onder meer Ierland, Nieuw-Zeeland, Australië en delen van Groot-Brittannië bewaar je met dit peace-teken met je palm naar binnen allesbehalve de vrede: je geeft aan 'schijt' te hebben aan iets of iemand. Of aan alles.
6. Wat een schattig kindje
Een klopje op het hoofd, lief bedoeld toch? Maar in boeddhistische landen als Thailand en Sri Lanka is het hoogste deel van het lichaam heilig en voorbehouden aan de geest. En daar blijf je met je handen vanaf!
7. Twee tegelijk
Of je nu een visitekaartje of een heus kado geeft, als je oprecht wilt overkomen doe je dit in Japan altijd met twee handen tegelijk.
Ga het zelf ontdekken
Nu je weet welke handgebaren je wel of juist niet moet maken in het buitenland rest je niets meer dan een mooie reis ernaartoe te boeken, toch?