ANWB Homepage20x de mooiste natuur van Amerika
Ga op zoek naar alligators in de Everglades en beklim de spierwitte duinen van White Sands. Daal een stuk af in de Grand Canyon en bewonder de mammoetbomen in Yosemite. Dit is het mooiste van de natuur in de Verenigde Staten.
De skylines van wereldberoemde metropolen als New York, Los Angeles en Chicago bepalen voor velen het beeld van de Verenigde Staten, maar de natuur van dit land is minstens zo indrukwekkend. Deze natuurgebieden zijn ondergebracht in en worden beschermd door het in 1916 opgerichte netwerk van de National Park Service. Rijd over de Skyline Drive in Shenandoah, waad door The Narrows in Zion en bewonder de geisers van Yellowstone. Voel de hitte van Death Valley, verken de lavavelden van Craters of the Moon en ga op zoek naar beren in Glacier National Park. Dit is het mooiste van de natuur dat de Verenigde Staten te bieden hebben (van noord naar zuid en van oost naar west).
1. De ruige eilanden van Acadia National Park
Acadia National Park ligt in de noordoostelijke staat Maine en bestaat uit een aantal eilanden voor de Atlantische kust, met een totale landoppervlakte die iets kleiner is dan Texel. Mount Desert Island is het grootst, bereikbaar via de Trenton Bridge. Het groene bergachtige binnenland – met de 466 meter hoge Cadillac Peak als hoogste punt – is rijkelijk bedeeld met beekjes en meren. De grillige rotskust wordt onderbroken door kleine stranden en baaien, zoals het fjord Somes Sound. Rijd de 32 kilometer lange Park Loop Road langs diverse bezienswaardigheden zoals Thunder Hole, waar het water met geweld tegen de rotsen beukt.
Naar het heuvelachtige Isle Au Haut, het op een na grootste eiland, gaat (dagelijks) alleen een voetgangersveer vanuit Stonington. De 29 kilometer aan wandelpaden voeren hier over veengronden, door gemengde bossen en langs de ruige kust. Zwemmen in Acadia is alleen voor de geharde liefhebber. Het zeewater loopt in de zomer op tot maar maximaal 13 graden.
2. Rijd de Skyline Drive in Shenandoah National Park
In het westen van de staat Virginia vind je het Shenandoah National Park. Dit natuurgebied strekt zich in noord-zuidelijke richting uit over een lengte van 170 kilometer, maar is met een van 1,5 tot 21 kilometer variërende breedte vrij smal. Het maakt onderdeel uit van de Appalachian Trail, het beroemde langeafstandswandelpad dat in de staat Maine begint en, lopend door het Appalachen-gebergte, 3500 kilometer zuidelijker in Georgia eindigt.
Rijd over de Skyline Drive die de volle lengte van Shenandoah bestrijkt en over de bergtoppen van de Blue Ridge Mountains voert, waarbij Hawksmill Summit met 1235 meter het hoogste punt is. Het gebied staat dan ook bekend om de fenomenale uitzichten, zoals bij Rangeview Overlook. Hierbij wordt gelijk duidelijk waar het gebergte zijn naam aan te danken heeft. Over de als decorstukken achter elkaar opgestelde bergen hangt vrijwel altijd een blauwige waas van uiteenlopende intensiteit. De ‘Indian Summer’ in het najaar, wanneer de bomen met felle herfstkleuren zijn getooid, is in combinatie hiermee spectaculair
3. Cape Hatteras National Seashore: speelbal van de elementen
Cape Hatteras National Seashore is een beschermd natuurgebied dat onderdeel uitmaakt van de Outer Banks, een reeks smalle eilanden voor de kust van North Carolina. Beukende oceaangolven en vrijwel jaarlijks voorkomende orkanen zorgen voor continue verandering van vorm en uiterlijk van de eilanden. Het gebied is 110 kilometer lang en vaak maar een paar honderd meter breed. Op de drie eilanden die tot het park behoren (Bodie, Hatteras en Ocracoke) liggen verschillende dorpen, waaronder het badplaatsje Rodanthe.
Vuurtorens en huizen op palen markeren de horizon, terwijl zeeschildpadden hun eieren leggen op het strand, dolfijnen hun kunsten vertonen in de zee en dwergplevieren parmantig over het natte zand stappen. De witte zandstranden worden veelal omzoomd door wuivende grassen en rietpluimen en de Pamlico Sound, het water tussen de eilanden en het vasteland, leent zich uitstekend voor kajakken en suppen. Beklim de 257 treden van het Cape Hatteras Lighthouse voor een panoramisch uitzicht over de eilanden, de baai en de oceaan.
4. Bewegende boomstammen in de Everglades
Het tropische Everglades National Park ligt in de staat Florida, ten westen van Miami. Het vlakke waterrijke landschap ontspruit uit de 150 kilometer brede en slechts enkele centimeters diepe Kissimmee River die vanuit Orlando zuidwaarts stroomt. De moerasgrassen die de rivier grotendeels bedekken, leveren de bijnaam ‘river of grass’ op. Het moeras gaat over in ’s werelds grootste mangrovebos, waarna het zoete water zich vermengt met het zoute van de Golf van Mexico.
Er zijn nauwelijks wegen in het park. Je verkent de Everglades het beste wandelend over vlonderpaden, kanoënd door kanalen of fietsend over de Shark Valley Trail. Spot schildpadden, alligators – die zich als langzaam bewegende boomstammen in het water ophouden – en bijzondere vogelsoorten als ibissen, roze lepelaars en groene reigers. Vermijd tochten per airboat. Deze zijn in het park zelf niet toegestaan, maar opereren direct aan de randen. Ze maken dusdanig veel lawaai, dat dieren en vogels zich snel uit de voeten maken – soms hun nest onbeschermd achterlatend.
5. Het desolate Badlands National Park
In een afgelegen gebied in de staat South Dakota ligt het Badlands National Park. Het gebied doet zijn naam eer aan – het landschap laat zich het best beschrijven als desolaat, maar dat is dan ook gelijk de aantrekkingskracht. The Wall, een 100 kilometer lange en enkele kilometers brede rotsketen bestaand uit pastelkleurige steenlagen, vormt de scheidslijn tussen eindeloze golvende graslanden aan weerskanten. Het is het domein van onder andere prairiehonden, coyotes en bizons.
Volg de Badlands Loop Road langs de diverse uitzichtpunten, zoals de Big Badlands Overlook, waar de kleurschakeringen en bijzondere ronde vormen van de rotsformaties goed zijn te zien. Hier begint een wandeling van 1,2 kilometer naar The Door, een opening in The Wall. Bijzonder in de Badlands zijn ook de hier gevonden fossielen van deels uitgestorven zoogdieren, zoals grote grazers en een soort neushoorns. Langs het 400 meter lange houten wandelpad van de Fossil Exhibit Trail vind je een aantal replica’s.
6. De spierwitte duinen van White Sands National Monument
De naamgeving van White Sands National Monument in New Mexico is eigenlijk niet correct. Het gaat hier niet om zand, maar om fijne gipskristallen die spierwitte duinen hebben gevormd, hier en daar onderbroken door yuccaplanten of pluimgrassen. Om sneeuwblindheid te voorkomen, is een zonnebril hier onmisbaar. Van de totale oppervlakte van dit duingebied (710 vierkante kilometer) is 40 procent beschermd natuurgebied. De rest behoort tot een militair oefenterrein voor raketlanceringen.
Wandelend over een van de paden in het park – bijvoorbeeld de ruim 7 kilometer lange rondwandeling Alkali Flat Trail – zie je alleen maar de extreem witte duinen om je heen die spectaculair afsteken tegen de veelal strakblauwe hemel. De ervaring is bijna buitenaards. Belangrijke stelregel tijdens een wandeling is dat je altijd het volgende felgekleurde markeringspaaltje in het vizier hebt, zodat je niet verdwaalt. Liever op een andere manier de duinen beleven? Bij het Visitor Center zijn ook sleeën verkrijgbaar waarmee je van de duinen af kunt glijden.
7. ‘Going to the Sun’ in Glacier National Park
Het prachtige Glacier National Park ligt in de staat Montana, tegen de grens met Canada. Het natuurgebied is onderdeel van de Rocky Mountains en heeft imposante bergmassieven tot bijna 3200 meter hoogte en 26 gletsjers waar het park zijn naam aan dankt. De gletsjers slepen tijdens de laatste ijstijd de diepe dalen uit en lieten honderden meren achter. Het bekendst is het 16 kilometer lange St. Mary Lake met het kleine Goat Island in het midden, dat het helderblauwe en door hoge bergen omgeven meer nog fotogenieker maakt.
Voor de meest spectaculaire ervaring in Glacier National Park, rijd je over de 80 kilometer lange Going-to-the-Sun Road dwars door het park. Deze weg voert langs St. Mary Lake, over de 2025 meter hoge Logan Pass, langs watervallen – waaronder de 150 meter hoge Bird Woman Falls – en Jackson Glacier. Extra attractie in het park is de kans op het zien van wild, zoals de machtige grizzlyberen.
8. Yellowstone: het eerste nationale park van het land
Om te voorkomen dat de regio die nu Yellowstone heet, zou worden bebouwd, ontgonnen of kaal gestroopt, werd dit bijzondere natuurgebied in 1872 door president Ulysses S. Grant uitgeroepen tot ’s lands eerste nationale park. Yellowstone National Park strekt zich uit over delen van de staten Wyoming, Montana en Idaho en kent diverse bijzondere natuurfenomenen. De duizenden geisers, modderfonteinen en door mineralen gekleurde dampende warmwaterbronnen die het landschap een mysterieuze aanblik geven, springen het meest in het oog. Bergen tot ruim 3400 meter hoogte en de aanwezigheid van wilde dieren als beren, elanden en bizons laten echter ook van zich spreken.
Een van de mooiste plekken in het park is Artist Point. Hiervandaan kijk je uit over de ‘Grand Canyon of the Yellowstone’, een meer dan 300 meter diepe en tot 1200 meter brede kloof die door de Yellowstone River is gecreëerd. Twee watervallen – van respectievelijk 93 en 33 meter hoogte – storten met donderend geweld de canyon in.
9. Waan je op de maan bij Craters of the Moon
Het bizarre landschap van Craters of the Moon National Monument ligt in het zuiden van de staat Idaho. Acht erupties tussen 15.000 en 2000 jaar geleden, waarbij lava uit diepe scheuren in de aardkorst stroomde, vormden hier het landschap. Na het afkoelen bleef de gestolde lava achter in de vorm van onherbergzame lavavelden in allerlei vormen. De schaarse vegetatie die hierop kan overleven, bestaat voornamelijk uit saliebosjes en pijnbomen.
De beste manier om dit bijzondere gebied te verkennen is door een wandeling te maken over een van de aangelegde paden door de lavavelden, zoals de Broken Top Trail. Op deze 2,9 kilometer lange rondwandeling zie je de diverse vormen die de gesmolten lava heeft aangenomen, waaronder lavabuizen, touwlava en sintelkegels. Los nog van de overal liggende brokstukken die dreigend uit de bodem lijken te komen. Ware het niet voor de zwaartekracht, dan waande je je hier op de maan.
10. Fotogeniek Arches: populair in de filmindustrie
Op kentekenplaten van de staat Utah prijkt Delicate Arch, de bekendste (maar wat moeilijk bereikbare) boog in Arches National Park. Het park is genoemd naar de ruim tweeduizend natuurlijke stenen bogen in de rotsformaties, ontstaan door erosie van het oranjerode zandsteen. Het fotogenieke woestijngebied is populair in de filmindustrie. Zo werden delen van Thelma and Louise, Indiana Jones and the Last Crusade en diverse westerns hier opgenomen.
Vanaf de parkeerplaats bij The Windows Section leiden onverharde wandelpaden naar imposante boogconstructies zoals Double Arch. Een 400 meter lang pad voert naar de basis van deze twee bogen, die als het ware over elkaar heen liggen en dat biedt bijzondere invalshoeken voor foto’s. Een ander (800 meter lang) pad loopt omhoog naar North en South Window, gescheiden door een rotspartij. Het geheel heeft iets weg van een bril op een neus. Tip: plan je bezoek in de zomer ’s ochtends vroeg – de temperaturen lopen overdag namelijk op tot rond de 40 graden.
11. Wandel Bryce Canyon in over de Navajo Loop Trail
Als je Bryce Canyon National Park in Utah binnenrijdt, bouwt de spanning langzaam op. Je rijdt door het naaldbos en vraagt je af waar de canyon is. Pas nadat je vanaf een parkeerplaats naar de rand bent gelopen, ontvouwt zich het indrukwekkende schouwspel voor je ogen. Je kijkt uit over een in de hoogvlakte uitgeslepen natuurlijk amfitheater, gevuld met zogenaamde ‘hoodoos’: kalk- en zandstenen pilaarvormige formaties. Deze bijzondere vormen zijn ontstaan door vorstverwering en regen-erosie.
Maak vanaf Sunset Point een rondwandeling naar beneden over de 2,2 kilometer lange Navajo Loop Trail. Het steile pad – je overbrugt bijna 170 meter hoogteverschil – is eerst een paar honderd meter verhard, waarna het overgaat op gravel. Pas wanneer je omgeven wordt door de wanden van de canyon en de hoodoos en andere oranje gekleurde rotsformaties, ervaar je dit natuurfenomeen op zijn best. Een enkele pijnboom groeit op de meest onwaarschijnlijke locatie tussen de stenen en aandoenlijke aardeekhoorntjes vergezellen je op je trip.
12. Waden door The Narrows in Zion National Park
Zion National Park, in het zuidwesten van de staat Utah, staat bekend om de gelijknamige canyon, uitgeslepen in het Colorado Plateau door de Virgin River. De enorme rotswanden die vanuit het dal oprijzen, reiken tot een hoogte van 800 meter. Het frisse groen van de populieren langs de rivier steekt fraai af tegen het rood-paarse gesteente. Bijzonder is dat je hier, in tegenstelling tot de meeste andere canyons, het gebied grotendeels vanuit het dal bekijkt en niet vanaf de canyonrand.
De parkshuttle brengt je naar vertrekpunten van de diverse wandelingen in het dal, zoals bijvoorbeeld naar de Emerald Pools. Het water vanuit kleine watervallen langs de rotswanden vormt hier verschillende poeltjes op de plateaus tussen de rotsen. Spectaculair is de wandeling door The Narrows, waar het pad na een half uur eindigt in de rivier, waarna je vervolgens verder waadt in het knie- tot heupdiepe water. De rotswanden naderen elkaar steeds meer in dit smalste deel van de kloof.
13. De magische contouren en lichtinval van Antelope Canyon
Antelope Canyon is de verzamelnaam voor twee kleine canyons, gelegen in het Navajo Indian Reservation in Arizona. Deze zogenaamde ‘slot canyons’ zijn gevormd door water- en winderosie in het zandsteen van de woestijn. ‘Slot’ betekent ‘gleuf’ en het zijn dan ook extreem smalle kloven – gemiddeld enkele meters breed op de bodem. De oranjerode wanden zijn in prachtige gladde vormen, bijna als versteende golven, uitgeslepen. Bij extreem heftige onweersstormen kunnen de kleine canyons plotseling vollopen met water.
Upper Antelope Canyon – oftewel de ‘kurkentrekker’, zoals deze 140 meter lange en 40 meter hoge kloof wordt genoemd – bereik je per jeeptour en verken je te voet. Zonnestralen priemen tussen de smalle openingen door en zijn op de bodem soms als losse lichtbundel te zien. Tip: gooi een handje zand op, dan is het nog duidelijker waarneembaar. In de 400 meter lange Lower Antelope Canyon, ‘de scheur’ genoemd, volg je de gids vanaf de parkeerplaats en daal je op avontuurlijke wijze via ladders af naar de rotsachtige bodem. Omhoogkijkend bewonder je de grillige rotsformaties.
14. Grand Canyon National Park: een 450 kilometer lange kloof
De onschuldig lijkende Colorado River in de diepte van de Grand Canyon in Arizona, is de oorzaak van deze enorme kloof in het Colorado Plateau. Gedurende zes miljoen jaar heeft de rivier de canyon in zand-, kalk- en leisteenlagen uitgeslepen. Indrukwekkende getallen spreken tot de verbeelding: 450 kilometer lang, 29 kilometer breed en tot 1800 meter diep. Maar pas als je aan de ‘rim’ (rand) van de canyon staat of naar beneden loopt, krijg je een idee van de daadwerkelijke grootte waarbij de mens bijzonder nietig is.
Het beste overzicht krijg je vanuit een helikopter die op een hoogte net boven de rim vliegt. Vooral het moment dat je vanaf de beboste hoogvlakte de rand overgaat en de gigantische kloof onder je ziet, doet je maag een sprongetje maken. Niet alleen de afmetingen, maar ook de kleurschakeringen in het gesteente laten een diepe indruk achter, vooral tijdens zonsopgang en -ondergang waarbij alle tinten rood, oranje en paars fel oplichten.
15. Het mystieke regenwoud van het Olympic National Park
Het Olympic National Park ligt op een schiereiland in het noordwesten van de staat Washington en wordt gekenmerkt door een enorme diversiteit aan landschappen. Het herbergt een van de grootste regenwouden van het land, heeft een spectaculaire ruige kuststrook langs de Stille Oceaan en huist een hooggebergte waarbij Mount Olympus met ruim 2400 meter de hoogste piek is. Verscholen in de bossen van de Sol Duc Valley, vind je ook nog heilzame heetwaterbronnen.
Maak een wandeling door het in mist gehulde regenwoud van het Hoh Rainforest, zoals bijvoorbeeld over het 1,2 kilometer lange rondje door The Hall of Mosses, waar met mos begroeide rode ceders en fris groene varens de paden overwoekeren. Het levert een mystieke sfeer op, gevoed door een jaarlijkse regenval van gemiddeld 3,6 meter en een voor de zon vrijwel ondoordringbaar bladerdak. Speur tussen de bomen naar herten en zelfs zwarte beren, terwijl roodborstjes en uilen zich boven je hoofd ophouden.
16. De woudreuzen van Yosemite National Park
Yosemite National Park ligt in de Sierra Nevada Mountains van Californië. Gletsjers vormden in de laatste ijstijd een 1600 meter breed dal tussen de granieten rotsen, wat leidde tot de huidige Yosemite Valley. Watervallen storten vanaf de rotsen naar beneden, waarbij de driedelige Yosemite Falls met een totale hoogte van 739 meter de hoogste watervallen van de Verenigde Staten zijn. Vanaf de bodem van de vallei rijzen de monolieten El Capitan en Half Dome respectievelijk 914 en 1444 meter recht omhoog: een mekka voor steile wandklimmers.
Grote publiekstrekker is Mariposa Grove, bij de zuidelijke ingang van het park. Hier staan zo’n vijfhonderd volwassen mammoetbomen (sequoiadendron giganteum), die tot de oudste levende organismen der aarde behoren. Imposant voorbeeld is de Grizzly Giant, die geschat wordt op een leeftijd van ruim 3000 jaar. Behalve respectabele leeftijden, bereiken de sequoia’s ook een behoorlijke omvang (30 meter) en hoogte (70 meter). De takken van deze reuzen zouden op zichzelf al aardige bomen zijn.
17. De levende woestijn van Joshua Tree National Park
Het begrip ‘woestijn’ roept meestal beelden op van eindeloze zandvlaktes zonder enige begroeiing. Voor de Mojave Desert in het zuiden van California gaat dit echter niet op. De vegetatie in dit onherbergzame gebied is zeer gevarieerd, zij het dun bezaaid, met diverse cactussoorten en kleine struiken. De meest karakteristieke plant van deze woestijn is de Joshua Tree, een vetplant behorend tot de yucca-familie. Joshua Trees kunnen tot 12 meter hoog en een paar honderd jaar oud worden.
Joshua Tree National Park ligt op de grens van de Mojave Desert en de Colorado Desert. Het meest gevarieerde landschap vind je in het noordwesten van het park. De 42 kilometer lange Park Boulevard leidt je daar langs bijzondere plekken als de Hidden Valley Trail, een rondwandeling van 1,6 kilometer. Rond afgeslepen granieten rotsblokken zijn hier door natuurkrachten in willekeurige opeenhopingen bij elkaar gebracht en vormen de coulissen van een woestijnschouwspel waarin Joshua Trees de hoofdrol spelen.
18. Death Valley National Park: blootgesteld aan de elementen
Een weinig uitnodigende naam: Death Valley, de dodenvallei. Afkomstig van de pioniers die halverwege de 19e eeuw door dit woestijngebied op weg waren naar de goudvelden in het westen van Californië. Zij werden geconfronteerd met de droogte en de tot rond de 50 graden oplopende hitte in dit gebied en vreesden dat ze het niet zouden overleven. Het is ook inderdaad onverstandig om, zeker in de zomer, zonder een extra hoeveelheid drinkwater in de auto door Death Valley te reizen. Het ongemak terzijde is het wel een schitterend gebied met bijzondere natuurfenomenen.
Bij Badwater, gelegen op 86 meter onder zeeniveau – het laagste punt in de Verenigde Staten – geeft het opgedroogde zoutmeer een witte gloed af. Behalve wat zeekraal langs de randen en de endemische Badwater-slak, is er nauwelijks leven te bekennen. Neem ook een kijkje bij de Mesquite Flat Sand Dunes en beklim hier de tientallen meters hoge duinen. Spot de sporen in het zand die zijn achtergelaten door nachtdieren als hagedissen, konijnen en coyotes.
19. De hoogste berg van Amerika in Denali National Park
Denali National Park in Alaska is genoemd naar de daarin gelegen hoogste berg van de Verenigde Staten: de ontzagwekkende 6168 meter hoge Mount Denali. De naam is oorspronkelijk aan de berg toegekend door het inheemse Athabasca-volk en betekent in hun taal ‘de grote’. Veel mensen kennen de berg echter als Mount McKinley, de naam die hij tussen 1917 en 2015 droeg, genoemd naar de 25e Amerikaanse president.
Het landschap in dit natuurreservaat bestaat behalve uit hoge bergmassieven ook uit naaldbos en toendra en wordt voornamelijk als wildernis gekwalificeerd. Er is maar een weg in het park en die is (behalve het eerste stukje) niet toegankelijk voor particulier vervoer. Tip: boek vooraf een plekje voor een van de parkbussen die je meeneemt voor een tocht over de onverharde weg verder het park in. De kans is aanwezig dat je onderweg vertegenwoordigers van de diverse soorten wild in Denali ontmoet, zoals beren, Dall-schapen of elanden
20. Zonsopgang in Haleakala National Park op Maui
Dat er in Hawaii een nationaal park is gewijd aan vulkanisme, is niet onlogisch. De archipel bestaat uit een reeks vulkanische eilanden die zijn ontstaan op de breuklijn van de Pacifische Plaat. Het meeste actieve vulkanisme vind je op Big Island, maar het mooiste park is het Haleakala National Park in het oosten van het eiland Maui. De Haleakala, de grootste slapende vulkaan ter wereld, is de naamgever van het natuurgebied en torent op een hoogte van 3055 meter boven de rest van het eiland uit.
Rijd voor een van de meest spectaculaire zonsopgangen over de steile toegangsweg naar het Haleakala Visitor Center (reserveren vooraf is noodzakelijk). Haleakala betekent ‘huis van de zon’ en het lijkt ook inderdaad alsof de zon uit de krater oprijst. De vrijwel altijd aanwezige wolken boven de bergen, maken de aanblik nog fantastischer. Zorg dat je een uur voor zonsopgang aanwezig bent, dan begint het spel van stralen en kleuren al.