9x de mooiste natuur van Noorwegen

Vaar langs de hoge kliffen en watervallen in het Geirangerfjord, beklim de 4444 treden van de houten Flørli-trap in het Lysefjord en spot muskusossen in het Dovrefjell National Park.

Trollen spelen een grote rol in de Noorse mythologie. In de oudste legendes komen ze voor als reuzen die soms met (de overigens kleinere) goden trouwden. In de latere sprookjes zijn het bovennatuurlijke wezentjes, die in grotten en berglandschappen woonden. In de naamgeving van de indrukwekkende natuurgebieden van Noorwegen zie je de trollen nog steeds terug en dat geeft het toch al fabelachtige landschap nog een extra mystieke dimensie. Klim voor een spectaculair uitzicht naar de Trolltunga, rijd met de troll car naar de voet van de Briksdalsbreen-gletsjer en bewonder het heldere Bessvattnet-meer in Nationaal Park Jotunheimen, ‘huis van de reusachtige trollen’. Dit is het mooiste van de natuur dat Noorwegen te bieden heeft.

1. Trolltunga: het spectaculaire uitkijkpunt ‘de trollentong’

Trolltunga, op 1180 meter boven zeeniveau, is zonder twijfel een van de meest spectaculaire uitkijkpunten ter wereld. Maar eigenlijk is het zicht óp het uitkijkpunt helemaal waanzinnig. Zo zie je hoe deze rots met de mythische naam Trolltunga (de trollentong) vrijwel horizontaal vanuit het rotsgebergte uitsteekt hoog boven het knalblauwe Ringedalmeer. 700 meter hoog, om precies te zijn.

Je moet wel je best doen om er te komen en een ervaren wandelaar zijn, want de rots is alleen bereikbaar via een 20 kilometer lange wandeltocht (retour) door het rotsige toendragebied. En dat is de ’makkelijkste’ en kortste route, beginnend bij Mågelitopp, de laatste parkeerplaats. Het hoogteverschil is dan 320 meter. Trolltunga ligt net iets ten oosten van het Hardangerfjord en de daaraan liggende plaatsen als Odda en Tyssedal worden vaak gebruikt als uitvalsbasis. Hiervandaan vertrekken ook de shuttlebussen en taxidiensten naar de startpunten van de wandeling. Het is aan te raden hiervan gebruik te maken, aangezien het aantal parkeerplaatsen beperkt is.

2. Briksdalsbreen-gletsjer: met ‘troll car’ of benenwagen

Tussen bergpieken en watervallen door baant de Briksdalsbreen-gletsjer zich vanaf een hoogte van 1200 meter boven zeeniveau een weg naar beneden. Uiteindelijk komt hij uit in het ruim 800 meter lager gelegen gletsjermeer Briksdalsbrevatnet, met de zo typerende turquoise kleur. De gletsjer is een zijarm van de Jostedalsbreen-gletsjer in het gelijknamige nationale park.

Wandel vanaf de parkeerplaats over het 3 kilometer lange pad, met een stijging van 200 meter, naar de voet van de gletsjer. Onderweg ga je de brug over bij de Kleivafossen-waterval. Deze stort van 37 meter hoogte naar beneden en zorgt voor een frisse douche van opspattend water en flarden mist in het voorbijgaan. Ook zie je bordjes met jaartallen die aangeven tot waar de gletsjer in het verleden reikte. Langzamerhand, onder invloed van de klimaatveranderingen, trekt hij zich namelijk terug. Liever een iets minder inspannende versie? Stap dan in een van de ‘troll cars’, een soort golfkarretjes die sinds 2004 paard en wagen vervangen.

3. Nationaal Park Jotunheimen: ‘huis van de trollen’

In de Noorse mythologie is Jotun een reuzentrol. Nationaal Park Jotunheimen is dus het ‘huis van de reusachtige trollen’. De hoge bergen hier zijn groot genoeg om deze mythische wezens te herbergen. De boomgrens in dit gebied met de hoogste piek van Noorwegen, de 2469 meter hoge Galdhøpiggen, ligt op 1100 meter. Daarboven grazen de rendieren in de toendra en groeien kleine, maar geharde plantensoorten als de witte en wijnrode gletsjer-ranonkel en het knalgele bergnagelkruid.

Bezoekers hebben hier meer te vrezen voor hoogte dan voor trollen, maar als je dat overwint dan wachten je de meest fantastische uitzichten. Voor ervaren wandelaars is de tocht naar de Besseggen-bergkam een topkeuze: 13 kilometer lang met 1100 meter hoogteverschil. Neem de boot vanaf Gjendesheim over het Gjende-meer naar Memurubu en begin daarvandaan de klim naar het imposante uitkijkpunt. Hier vang je zowel het turquoise gletsjermeer Gjende als het helderblauwe Bessvatnet-meer in het panorama. Maar er zijn ook kortere wandelingen in het park, zoals van Spiterstulen naar Heilstugunaugen (4 kilometer retour).

4. De Zeven Zussen van het Geirangerfjord

Het ‘ooh’ en ‘aah’ is vaak niet van de lucht als mensen voor het eerst het overweldigende Geirangerfjord zien, de 15 kilometer lange zijarm van het Storfjord. De meesten zien het fjord vanaf een cruiseschip en voelen zich nietig bij de tot wel 1400 meter hoge rotswanden die steil vanuit de kust oprijzen en de diverse watervallen die daar op hun beurt vanaf naar beneden kletteren. De beboste hellingen die overgaan in rotsplateaus met eeuwige sneeuw op de top, doen ook een duit in het panoramische zakje.

Je hoeft niet op een cruiseschip te zitten om toch door het fjord te varen.  Neem de veerpont tussen de plaatsjes Geiranger en Hellesylt (met of zonder auto) en geniet vanaf het open dek van de magnifieke omgeving. Je vaart in een uurtje langs kliffen, verlaten boerderijen en watervallen, waaronder de beroemde Zeven Zussen. Deze waterval stort in zeven delen naast elkaar vanaf een hoogte van 250 meter in het fjord. Zonnestralen veroorzaken schitterende regenbogen in het opspattende water.

5. De ’trotse’ Vøringsfossen-waterval

De Vøringsfossen-waterval (vertaald als ‘de trotse waterval’) is een van de meest bekende bezienswaardigheden in Nationaal Park Hardangervidda. Met een hoogte van 182 meter waarvan de onderste 145 meter in een vrije val. Voor een uitzicht op de waterval van bovenaf neem je vanaf weg 7 (die van Bergen naar Oslo gaat) de afslag naar de watervallen en ben je 1 kilometer verderop bij de parkeerplaats. Hiervandaan is het 600 meter lopen naar het uitkijkplatform. Dit ligt op ongeveer dezelfde hoogte als het punt waar de waterval over de rotsen tuimelt, maar dan aan de andere kant van de 150 meter brede canyon.  

Liever zelf de spetters voelen? Rijd dan naar de parkeerplaats bij de Måbøtunnel (ook langs weg 7) en wandel in een half uur naar de hangbrug over de Bjoreio-rivier, beneden in de kloof. Tip: draag schoenen met goed profiel: de rotsen en de brug zijn vaak glad vanwege het water van de Vøringsfossen.

6. Nationaal Park Hardangervidda

Nationaal Park Hardangervidda is het grootste natuurpark van Noorwegen en zelfs van heel Scandinavië. Met een oppervlakte van ruim 3400 vierkante kilometer is het vrijwel even groot als de provincie Overijssel. Het park maakt onderdeel uit van een natuurgebied dat nog tweeënhalf keer zo groot is en de grootste hoogvlakte van Europa vormt. Deze hoogvlakte, met een gemiddelde hoogte rond 1200 meter, is omgeven door bergen tot 1900 meter boven zeeniveau. Gletsjers, meren, rivieren en watervallen doorsnijden het berglandschap en zorgen voor een grote aantrekkingskracht op natuurliefhebbers.

Rijd de 67 kilometer lange Hardangervidda Scenic Tourist Route van Eidfjord tot Haugastøl, langs de hoogtepunten van het park. Je doorkruist de smalle Måbødalen-vallei, ziet de Vøringsfossen-waterval en rijdt dwars door de hoogvlakte. Maar vooral wandelaars komen hier aan hun trekken. Een uitgebreid netwerk van wandelroutes, ook voor meerdaagse wandelingen geschikt, voert langs diverse berghutten. Het landschap is ruig en de elementen hebben het voor het zeggen. Bomen groeien er niet en mensen wonen er nauwelijks. Arctische rendieren wel.

7. De iconische rots Preikestolen van het Lysefjord

Het 42 kilometer lange Lysefjord is genoemd naar de lichte kleur van het graniet van de aan weerszijden oprijzende rotsen. Het Lysefjord op zichzelf is al prachtig, maar het dankt zijn bekendheid vooral aan de iconische rots de Preikestolen (Preekstoel) die een duizelingwekkende 605 meter boven het water van het fjord uitsteekt. En je kunt er, na een pittige wandeling van 4 kilometer, ook nog bovenop staan. Hoogtevrees? Niet getreurd: tijdens een boottocht door het fjord vanuit Stavanger bekijk je de Preikestolen vanaf het water.

Voor een uitdagend avontuur vaar je met een van de veerboten vanuit plaatsjes als Lysebotn of Forsand naar het gehucht Flørli. Beklim hier de Flørli-trap, met 4444 treden de langste houten trap ter wereld. Deze trap is begin 20^e eeuw aangelegd langs een pijpleiding tijdens de bouw van een waterkrachtcentrale die inmiddels niet meer in gebruik is. Vanaf een hoogte van 740 meter kijk je bovenaan de trap uit over het fjord, de bossen en de kliffen.

8. Het gletsjergeweld van Nationaal Park Jostedalsbreen

Nationaal Park Jostedalsbreen is genoemd naar de grootste gletsjer van het Europese vasteland. Deze heeft een indrukwekkend oppervlak van 474 vierkante kilometer – bijna een derde van de provincie Utrecht. Hiervandaan takken verschillende zijarmen af die elk een andere weg vanuit het tot 2000 meter hoge gebergte naar beneden zoeken. In dit continu veranderende gletsjerlandschap vol met spleten, kloven en sijpelend smeltwater, is het ijs op sommige plaatsen tot 550 meter dik. Bewonder de typerende blauwe kleur die vooral in de scheuren is te zien.

Maak een tocht per kajak over het Styggevatnet-gletsjermeer, waar de zijarm Austeldalsbreen in uitmondt. Met een beetje geluk zie je in hoogzomer een brok ijs van de gletsjer afkalven en met veel lawaai en gespat in het meer terechtkomen. Maar het nationale park bestaat niet alleen uit de witte wereld van sneeuw en ijs. Juist het contrast met de beboste heuvels, de graslanden in de valleien en hier en daar de rode daken van berghutten of boerderijen is betoverend mooi.

9. De imponerende muskusossen van Dovrefjelll National Park

Het karakteristieke landschap van het Dovrefjell National Park, in het oosten van Noorwegen, laat zich het best bewonderen vanaf het Snøhetta Viewpoint. Open toendravlaktes en zompige moerasgebieden, met de 2286 meter hoge berg Snøhetta als decor. Vanaf de parkeerplaats iets buiten het dorp Hjerkinn is het 1,5 kilometer lopen naar het uitkijkpunt. 

Dovrefjell staat vooral bekend om de populatie wilde muskusossen. Een muskusos is een imposante verschijning: een gehoornde kop, een dikke donkerbruine bontjas en een gewicht tot 400 kilo. Je loopt ze er ook niet zomaar uit: ze bereiken een topsnelheid van 60 kilometer per uur als ze het op hun heupen krijgen. Blijf dus op veilige afstand als je ze onderweg tegenkomt. Je ziet ze meestal in de buurt van de sneeuwgrens van de betreffende periode. Naarmate het warmer wordt, zoeken ze het dus steeds hogerop met hun favoriete maal van korstmossen, grassen en bessen in gedachten.