Het binnenland van Aziatisch Turkije (Anatolië) is een uitstekende keuze! Dit enorm grote gebied heeft veel interessante trekpleisters. Veel vakantiegangers reizen met een gezelschap langs de hoogtepunten. Ook met eigen vervoer of de bus kun je uitstekend rondreizen en veel zien.
De bekendste attracties zijn de natuurfenomenen, zoals Pamukkale en Cappadocië. Je kunt ook op zoek naar indrukwekkende opgravingen, oude steden, prachtige natuurgebieden, en intrigerende monumenten. In het Zuidoosten stap je terug in de tijd. De middeleeuwse steden en de bijbelplaatsen geven je echt het gevoel ver van huis te zijn.
Grote attracties zoals thema- of pretparken zul je hier niet tegenkomen. De overblijfselen van de rijke geschiedenis vormen de grootste attractie van Anatolië. In Ankara kun je wel regelmatig evenementen of optredens van bekende artiesten bijwonen.
Het westen van Anatolië heeft wel duizend thermale bronnen. Je kunt hier terecht voor onder andere behandeling van reuma, huidproblemen of gynaecologische zaken. Het geneeskrachtige water kan verlichting brengen bij andere lichamelijke klachten. Zoals bij het herstel van psoriasis, maagproblemen en polio.
Op zoek naar het islamitisch verleden van de Seldsjoeken en de Osmanen zul je versteld staan van de enorme hoeveelheid bezienswaardigheden. Zij waren de eerste Turkse nomadenvolkeren die zich hier vestigden. Meesterarchitect Mimar Sinan was in de 16e eeuw de beroemdste Osmaanse architect. Honderden bouwwerken, waaronder veel beroemde moskeeën, zijn van zijn hand. Christelijke bouwkunst is er ook. In Cappadocië liggen de kerken vooral verscholen in het tufsteenlandschap. De mooie kleine Armeense kerken spreken ondanks het verval nog steeds tot de verbeelding. Van de tempels resteert weinig meer dan de grondvorm.
De oudste opgegraven stad in Turkije is Catal Höyük. Veel is er echter niet meer te zien. Het wordt al veel interessanter bij de opgravingen van de Hettietische steden. Hier kun je bijvoorbeeld nog stadspoorten en hiërogliefen bewonderen. In het oosten herken je de resten van vestingwerken van de Urarti. De ruïnestad van Sardes (Lydiërs) heeft nog een oud fort, een tempel en een theater. Van de Frygiërs zijn vooral de grafheuvels opmerkelijk. In het oosten is de ruïnestad Ani zeer bezienswaardig als oude hoofdstad van het Armeense rijk. Overal zijn opgravingen, hier kun je als amateur archeoloog zelf het verhaal ontdekken.
Het Mausoleum van Atatürk is een voorbeeld van verering van de grondlegger van het moderne Turkije. Al veel eerder werden hooggeplaatste personen met veel eerbied begraven. Boven op de berg Nemrut houden enorme beelden al ruim tweeduizend jaar de wacht rond het graf van koning Antochios van het koninkrijk Cammagene. De Seldsjoeken hadden hun eigen grafmonumenten: stenen türbes met een piramidevormig dak of zadeldak. Mooie voorbeelden hiervan ontdek je in Oost-Anatolië bij het meer Van. De Osmanen hadden ook stenen graftombes. Hun heiligste graven staan in Konya.
Echte kastelen heeft Turkije niet. Wel kasteelruïnes in het verre oosten. De Urarti bouwden hun vestingwerken op hoger gelegen terreinen. De bloeitijd van hun rijk viel tussen 1000 en 600 v.Chr. Voor hun tijd waren ze meesters op het gebied van architectuur. Kinderen met interesse in het verleden kunnen aan de hand van de opgravingen zelf ontdekken hoe het kasteel er ooit uit heeft gezien.
Het dorp Harran wordt al in het Oude Testament genoemd. Nu komen bezoekers vooral voor de Trullihuizen. Dit zijn bijenkorfachtige bouwsels waar voorraden werden opgeslagen. Aan de oudheid herinneren de resten van stadsmuren en de oude moskee.
De meeste steden in het binnenland worden niet door veel vakantiegangers bezocht. De mystieke religieuze stad Konya en de hoofdstad Ankara met zowel moderne als middeleeuwse wijken vormen de uitzondering op de regel. Elke stad heeft zijn eigen eeuwenoude moskeeën en overdekte markt. In het zuidoosten wachten middeleeuwse steden op je komst. In Urfa en Diyarbakir word je ondergedompeld in een eeuwenoude cultuur. Bij een stop in een bergdorp word je vaak gastvrij ontvangen. Zorg ervoor dat je wat aardigs bij je hebt dat je na afloop van een bezoek kunt achterlaten.
In de meeste restaurants zul je dezelfde gerechten aantreffen. De Turkse keuken heeft al een lange traditie. De keuken van Konya heeft al vele eeuwen een naam op te houden. Hier worden al sinds de tijden van de sultans kebabs uit de klei-oven, böreks, vlees- en groentegerechten bereid. In Ankara kun je uitstekend vis eten. In het hete zuidoosten worden vooral hete kebabs en zoete gebakjes gemaakt. Het ruige noordoosten serveert vooral nomadenvoedsel, zoals soep met yoghurt en gehaktballetjes.
In het binnenland vind je overal wel een lokanta: Dit is een simpele eetgelegenheid waar over het algemeen geen alcohol wordt geschonken. De gerechten zijn vaak al klaar en worden meteen opgediend. Als ergens veel bezoekers zijn, betekent het dat de gerechten vers zijn. Elke stad heeft wel één of meer betere restaurants. De ambiance en de keuze is hier beduidend beter dan in de goedkope lokanta's: Daar betaal je natuurlijk ook voor. In deze restaurants kun je wel wijn en bier bestellen. Vaak ontbreken er prijzen op de menukaarten.
Voor de avontuurlijke kampeerder die niets nodig heeft, is het binnenland een heerlijke bestemming. Overal kun je de tent neerzetten. Bij een meer, langs een rivier, of op een andere mooie plek. Je staat hier in alle rust. Wel zul je bijna overal even gezelschap krijgen van herders of boeren die een praatje komen maken. In nationale parken mag je niet vrij kamperen. Alleen bij grote steden en belangrijke trekpleisters zul je verschillende campings aantreffen. Bij Cappadocië en Pamukkale heb je zelfs keuze uit campings met voorzieningen zoals een zwembad. In het oosten wordt trouwens sterk afgeraden om in de vrije natuur te kamperen. Het zou daar onveilig zijn.
De oudste bekende stad van dit deel van de wereld ligt bij Çatal Höyük. Al in de 6e eeuw v.Chr. nam de stad zo'n zes hectare in beslag. De bewoners maakten eenvoudige wapens en werktuigen van steen. Aan de hand van de muurschilderingen, sieraden, kruiden en huishoudelijke artikelen weten we dat deze cultuur al een verbazingwekkend hoog niveau had.
Verschillende volkeren hebben langere of korte bloeiperiodes beleefd. De Hettieten stichtte in het centrum van Anatolië een machtig rijk met als bloeiperiode 1650 tot 1200 v.Chr. Hattusa was hun hoofdstad. De Urarti heerste in die periode in het oosten. De Lydiërs hadden hun rijk in West-Turkije met als hoofdstad Sardes. De uit Griekenland afkomstige Frygiërs breidden hun rijk uit naar Klein-Azië. Hun hoofdstad Gordion ligt zo'n 100 km van Ankara. Ook de Armeniërs kwamen in dezelfde periode in het oosten aan. Alexander de Grote breidde vanaf 334 v.Chr. zijn rijk uit naar Klein-Azië. Het westelijk deel van Anatolië hoorde later bij het Byzantijnse rijk. Met als hoofdstad Constantinopel.
Een land met zo'n rijke geschiedenis telt talloze monumenten. Sommige staan op de Werelderfgoedlijst van UNESCO. De beelden rond het grafmonument op de berg Nemrut worden prachtig verlicht door de avond- of ochtendzon. Vele touringcars rijden rond die tijd omhoog, de rest van de dag ben je er alleen. De moskee en de koranschool van Divrigi met indrukwekkende versierde portalen trekt nauwelijks bezoekers ondanks de Werelderfgoedstatus. Voor de vele interessante monumenten in het historische centrum van Istanbul moet je de grote bezoekersstromen op de koop toenemen. Het Mausoleum van Atatürk is een belangrijke publiekstrekker.
Elk volk had zijn eigen hoofdstad, bijzondere cultuur en architectuur. In het oosten ligt de ruïnestad Ani, eeuwenlang hoofdstad van het Armeense rijk. De Armeense kerken bij het meer Van, de oeroude vestingen van de Urarti, het prachtig gelegen Isak Pasapaleis: het zijn allemaal hoogtepunten uit verschillende tijden. In het zuidoosten zijn de middeleeuwen nog springlevend in steden, zoals Urfa en Diyarbakir. Ook het grafmonument bovenop de berg Nemrut is je bezoek waard. En dan zijn er nog het mausoleum, het museum van Ankara en de cultuur van de veel oudere Hettieten en de Frygiërs. Genoeg te zien dus.
Twee natuurverschijnselen zijn wereldberoemd. In het westen vullen de witte kalkterrassen van Pamukkale oftewel Katoenberg zich met thermaal water en leveren mooie plaatjes op. Al in de Oudheid was het nabijgelegen antieke Hierapolis een populair kuuroord. Voor Cappadocië - in het centrum van het land - moet u eigenlijk wel een paar dagen uittrekken. In het turfsteenlandschap zijn kerken, woningen en onderaardse steden uitgehouwen. De bizarre vormen boven de grond zijn ook zeer intrigerend.
Verspreid over het land vind je verschillende grote meren. Het Tuzmeer is een enorm zoutmeer. De meren bij Egridir en Burdur in het westen zijn aangename stopplaatsen. Langs de oevers vind je verschillende hotels en watersportmogelijkheden. In april staan bij Burdur de appelbomen in bloei. Een mooie tijd voor een bezoek. Het Van-meer in het oosten is het grootste van het land. Het water doet sterk denken aan soda. Hier wordt vooral het eilandje Akdamar met de beroemde Armeense kerk druk bezocht. Bij het Atatürk stuwmeer in het zuidoosten is ook recreatie mogelijk.
De vele bossen zijn al vele generaties geleden gekapt. Toch is de natuur wel degelijk indrukwekkend. Zeker als je naar het oosten reist. In het westen reis je vooral over verlaten steppen. Onderweg kun je stoppen bij zoutmeren en rivieren. De kleurrijke bergen worden steeds hoger en ruiger richting oosten. Op sommige plaatsen groeien nog wel bossen. Ook kun je hier watervallen zien. Afwisselend is het er zeker.
Voor vogelaars is Turkije een geweldige bestemming. Gebieden waar veel bijzondere vogels voorkomen, hebben een beschermde status. Het vogelparadijs Sultan Sazligi ligt vlakbij Cappadocië in het centrum van het land. Hier leven ruim 250 vogelsoorten. Dit waterrijke moerasgebied trekt adelaars, reigers, lepelaars en ooievaars aan.
In Cappadocië en bij Pamukkale is een overdaad aan logeeradressen. Alle steden hebben hotels in verschillende prijsklassen, maar de keuze is minder groot. Zeker in het oosten is er vaak beperkte keuze uit hotels. Van het sterrensysteem moet je je niet veel voorstellen. In verouderde hotels zul je regelmatig verbaasd staan dat gebreken niet meteen worden verholpen. Zo nodig kun je dan een andere kamer vragen. In plaatsen waar weinig vakantiegangers komen, worden de kamers vooral gevuld met mensen die hier moeten zijn voor hun werk. Met islamitische feestdagen dien je te reserveren.
Langs de oude karavaanroute van het westen naar het oosten bouwden de Seldsjoeken om de 30 km een karavanserai. Dit is een soort herberg waar de gasten alles vonden wat ze nodig hadden. Tegenwoordig dienen enkele weer als hotel.
In het binnenland zul je niet veel uitgaansgelegenheden aantreffen. Met uitzondering van Ankara en de grote publiekstrekkers Cappadocië en Pamukkale. Hier vind je wel discotheken en andere uitgaansgelegenheden. Bijna elke stad heeft wel minimaal één nachtclub waar (lokale) muziekbands optreden.Turken zelf gaan met het hele gezin naar een familietheetuin of een restaurant. In veel plaatsen schenken restaurants geen alcohol. Daarom vind je hier aparte biertuinen.
Mooie warenhuizen met bijzondere mode zul je in het binnenland niet snel tegenkomen. Of het moet in Ankara zijn. Inkopen doe je bij kleine winkels. De markten zijn dé beste plek om te gaan winkelen. Elke grote plaats heeft zijn overdekte markt. Verkopers in het binnenland spreken vaak alleen Turks, maar met handen en voeten kom je al heel ver. Zeker als je daarbij een glaasje thee krijgt aangeboden. Om de lokale sfeer te proeven is een bezoek aan een groentemarkt ook erg leuk. Boeren uit de verre omtrek komen eens per week naar een centrale plaats om hun groente en fruit te verkopen.
In het zuidoosten vind je prachtige middeleeuwse steden, zoals Urfa en Diyarbakir. De markten hier zijn zeer bijzonder. Al eeuwenlang worden in of voor de kleine werkplaatsen oude ambachten beoefend. Je ziet hier ijzer- en kopersmeden aan het werk. Of houtbewerkers. Elke straat of wijk in de enorme bazaar heeft zijn eigen ambachten. In de bazaarstraten kun je op zoek naar leuke koopjes. Sieraden, koperwaren, stoffen, kleding: er is van alles. Afdingen hoort er natuurlijk wel bij.
Liefhebbers van zijde moeten naar Bursa. De mooie stad ten zuiden van Istanbul staat bekend om de prachtige geborduurde zijde. Je kunt er ook betaalbare lappen zijden kopen in allerlei kleuren. Bij de plaatselijke kleermaker kun je er een kledingstuk van laten maken volgens uw ontwerp.
ANWB Homepage