Dubbeltest MG3 Hybrid+ vs. Suzuki Swift Smart Hybrid

17 mei 2024 De MG biedt meer vermogen, maar de Suzuki is een heel stuk lichter

Met de komst van de MG3 kun je tegenwoordig voor nog geen 23 mille voor een hybride gezinsauto terecht. Maar ben je met een mild hybride niet goedkoper uit? Een vergelijk met de nieuwe Suzuki Swift moet dat uitwijzen.

Ruimte

Met een lengte van 4,11 meter is de MG flink langer dan de slechts 3,86 meter grote Suzuki. Ook de wielbasis scheelt 13 centimeter, in het voordeel van de 3 Hybrid+. Toch weet de Chinese gezinsauto daar niet van te profiteren: op de achterbank schampen lange volwassenen namelijk in beide auto’s met hun knieën langs de voorstoel en hun kruin langs het plafond. 

De kofferbakinhoud van de MG is met de achterbank overeind wel een stuk groter: 293- i.p.v. 265 liter. Klap je de rugleuning plat, dan ontlopen de testkandidaten elkaar nog meer: 1.036 liter voor de 3 en 980 stuks voor de Swift. 

Wel of niet in ongelijke delen

De door ons gereden MG is een vroeg exemplaar, met een in zijn geheel neerklapbare achterbank. De importeur heeft ons verzekerd dat de klantauto’s een in ongelijke delen neerklapbare rugleuning krijgen.
 

De 3 heeft in ieder geval een opbergvak onder de bagagebodem; dat heeft de Suzuki niet. De twee testkandidaten kennen een flinke tildrempel en een ongelijke laadvloer, omdat zowel in de 3 als de Swift geen variabele bagagebodem beschikbaar is. In beide auto’s kunnen de kinderen met zijn drieën op de achterbank plaatsnemen; de middentunnels zijn bescheiden. 

Zwart, glimmend plastic

Helaas geldt die omschrijving ook voor de voorzieningen achterin de Suzuki: de ventilatie komt onder de voorstoelen vandaan, er zijn geen stroompunten voor een telefoon of spelcomputer voor handen en het is een en al zwart, glimmend plastic om je heen. In de MG heb je wel een stroompunt en eigen ventilatieroosters. 

De Swift maakt het nog een beetje goed met achterportieren die vrijwel haaks op de koest openen: zo wordt in- en uitstappen kinderlijk eenvoudig. En over de kinderen gesproken: die kunnen voortaan tenminste weer zélf de deur open doen, nu de handgreep terug is geplaatst van de C-stijl naar het achterportier.
 

Rijgedrag

Op dit testonderdeel kent de MG simpelweg geen concurrenten. De 3 Hybrid+ beschikt over een brandstofmotor en twee elektrische exemplaren, goed voor een gecombineerd vermogen van maar liefst 192 pk. Er is in dit deel van de markt geen auto die dat kan evenaren. Voor de goede orde: de 3 heeft dus meer vermogen dan een Mini Cooper S. En die kost bijna twee keer zoveel!

Is de MG dan ook zo’n scheurneus? Als je kijkt naar het beschikbare vermogen wel: de 3 Hybrid+ is ongehoord fel. Je bent gegarandeerd als eerste weg bij het verkeerslicht. Vering en demping zijn ook verrassend goed: een verkeersdrempel of een snel genomen bocht brengen de MG niet uit balans. Maar de besturing? Da’s een ander verhaal. Om over de zitpositie nog maar te zwijgen.

Moeizame zitpositie

Het stuur van de 3 is niet in diepte verstelbaar en de zittingen zijn te kort. Bovendien is de middenconsole nogal breed: daardoor vind je maar moeizaam een goede zitpositie. Hoe lang of kort je ook bent: het gebrek aan feedback in de besturing is voor iedereen gelijk.
 

De besturing van de Suzuki is juist hartstikke communicatief. Zijn driepittertje levert weliswaar ‘slechts’ 83 pk, maar de Suzuki weegt dan ook een stuk minder: nog geen 900 kilo tegen dik 1.300 stuks voor de door ons gereden MG. En dan pruttelt het blokje ook nog eens gezellig. 

Vijf versnellingen

De handgeschakelde Swift heeft slechts vijf versnellingen, maar dat blijkt genoeg: we hebben een zesde althans niet gemist. Wel is de bak nogal hakerig en zo hebben we wel meer op de Suzuki aan te merken. Ook daarvan zijn de stoelzittingen te kort. Verder reageert de achterwielophanging springerig op oneffenheden en is het zicht niet optimaal, omdat de voorruit rechtop staat. Bovendien creëer je zo een hoop windgeruis, hoewel de banden nóg rumoeriger zijn.

De MG is qua bandengeruis aan de Suzuki gewaagd en zijn grote buitenspiegels vangen ook behoorlijk wat wind, maar de motor is juist hartstikke stil! En dat is het vermelden waard, want er ligt een reguliere, drietraps automaat in de 3. Dat klinkt misschien ouderwets, maar soms zijn zaken gewoon goed zoals ze zijn.
 

Verbruik

In de MG heb je geen invloed op het moment dat de elektromotoren aanslaan, maar je kunt wel zelf bepalen hoeveel remenergie er door de 3 wordt teruggewonnen. Er zijn maar weinig hybrides die zo’n mogelijkheid bieden; wij kunnen er althans niet gauw een tweede noemen.

Regenereren is vooralsnog voorbehouden aan volledig elektrische auto’s en een handvol plug-in hybrides. In het infotainmentsysteem van de MG vind je echter de mogelijkheid om te kiezen tussen weinig, gemiddeld of veel remenergie terugwinnen. ’t Is alleen wel jammer dat het effect nauwelijks merkbaar is en je jouw voorkeur elke rit opnieuw zult moeten aangeven.

Verrassende uitkomst

Om te zien wat het nu werkelijk scheelt of je een mild- of volwaardige hybride aandrijflijn aan boord hebt, hebben we de MG en Suzuki aan onze vaste verbruikstest onderworpen. Daarvoor zijn we op en neer gereden naar Lelystad Airport. De uitkomst was verrassend!

De lichtgewicht, mild hybride Suzuki liet namelijk een praktijkscore noteren van 1 op 23,8, ruim onder de fabrieksopgave. De MG behaalde exact zijn fabrieksverbruik: 1 op 22,7.
 

Veiligheid

Tot nu toe zijn we vooral positief over de nieuwe Swift, maar bij dit testonderdeel laat de Suzuki een lelijke steek vallen. Wat is het geval? Zoals iedere nieuwe auto die sinds de zomer van 2023 is verschenen, attendeert ook de Swift je op het feit dat je te hard rijdt (ook al is het maar één kilometer). Daar kunnen de Japanners niks aan doen: dat is voorgeschreven door de Europese Unie. Maar wanneer je als fabrikant weet dat jouw gebruikers die functie elke rit opnieuw uit zullen schakelen, waarom kies je dan voor zo’n omslachtige manier om dat te doen?

Als een van de weinige autofabrikanten maakt Suzuki nog gebruik van drukstengels, om bijvoorbeeld de ritcomputer te resetten. Maar ook voor het uitschakelen van de snelheidswaarschuwing heb je zo’n ouderwetse stengel nodig, waarmee je vervolgens door 1, 2, 3 menu’s heen moet. En dat kan alleen wanneer de auto stilstaat!

Normaal op veel duurdere auto’s

We zullen niet zeggen dat het bij MG eenvoudig is, maar je kunt in ieder ook rijdend de snelheidswaarschuwing uitzetten. Erg fraai is de 360 graden camera, die je normaal gesproken alleen op veel duurdere auto’s tegenkomt. Het is eerder een gimmick dan bittere noodzaak, want er zitten een stel uit de kluiten gewassen buitenspiegels op de 3. Bovendien moet je ervoor in de buidel tasten, want de chique camera is niet standaard aan boord. Dat geldt bijvoorbeeld ook voor rijhulpsystemen als dode hoek bescherming.
 

Dat zit wel altijd op de Suzuki, net als veel hulpsystemen die MG ook standaard meelevert zoals adaptieve cruise control, rijstrookassistentie en een waarschuwing voor kruisend verkeer achter de auto. Wanneer het om het raffinement van die hulpsystemen gaat, kun je merken dat Suzuki al langer meedraait dan het hedendaagse MG. 

Onnodig veel afstand

Er zit nauwelijks gevoel in de besturing van de 3, maar dat de rijstrookassistentie aan het werk, kun je dan weer té goed merken! De adaptieve cruise control reageert traag en houdt onnodig veel afstand tot je voorganger. Daarnaast waarschuwt de auto je voor van alles en nog wat: een snelheidscamera wordt al een halve minuut (!) van te voren met hinderlijk gepiep aangekondigd. 

De veiligheidsuitrusting van de 3 werkt overigens alleen op zicht: de auto heeft geen radar, wat bij sneeuw of zware regenval toch onzekerheid geeft. Suzuki gebruikt voor zijn hulpsystemen zowel camerabeeld als radartechniek. De Japanners zijn zelfs zo gepokt en gemazeld, dat je in onze handgeschakelde testauto met ingeschakelde cruise control van verzet kunt wisselen. Ideaal voor in de file!
 

Gebruiksgemak

De MG heeft een volwaardige boordcomputer waarvan je het verbruik kunt resetten. Bij de meeste auto’s van Chinese makelij kan dat alleen over de laatste 50 kilometer, maar de 3 is dus een uitzondering op die regel. Daar staat helaas tegenover dat ook deze MG kampt met de ergerlijke kwaal dat de klimaatcontrole van Chinese auto’s niet fijn kan worden afgesteld. Negentien graden is te koud, twintig alweer te warm.

De temperatuur geef je in via een aanraakscherm. Bij de Suzuki heb je daarvoor nog een traditionele bedieningsknop, maar die ontbreekt voor het volume van de radio. Daarvoor ben je aangewezen op je stuur of het infotainment.

Kromme vertaling

We schreven eerder al dat onze MG een hele vroeg 3 Hybrid+ is. Dat blijkt ook wel uit de kromme vertaling van sommige meldingen. Bij het inschakelen van de achteruitrijcamera lees je bijvoorbeeld ‘Achterhoofd omhoog’! Naar verluidt komt er ook een app bij de auto, zodat je op koude dagen vanaf de ontbijttafel vast de MG kunt voorverwarmen. Dat hebben wij echter nog niet kunnen testen.
 

Op het uitschakelen van de snelheidswaarschuwing na, hebben we ons in de Suzuki aan weinig gestoord. Zelfs de knalharde, glimmende kunststoffen die in het interieur zijn gebruikt, weten de Japanners goed te verdoezelen door er in ieder geval een kleurig geheel van te maken.

Oranje stiksel

Aan boord van de MG zoek je vergeefs naar een beetje kleur. Er zit welgeteld één oranje stiksel op het dashboard. Nou vooruit, en een Schots ruitjesmotief van plastic. De 3 Hybrid+ heeft een trekgewicht van 500 kilogram, de Suzuki weet raad met een aanhanger van maximaal 1.000 kilogram. 

Nu heeft lang niet iedereen heeft een caravan – of met dit soort trekgewichten: een vouwwagen – maar je zult altijd met jouw kleine gezinsauto naar de garage moeten. In het geval van zowel de Suzuki als de MG moet dat elk jaar, of om de zoveel duizend kilometer. Waarbij de interval van de 3 ruimer is dan die van de Swift, namelijk om de 24.000- in plaats van 15.000 kilometer.
 

Prijs

De vanafprijs van de MG3 is ronduit scherp. € 22.769 voor een volwaardige hybride, dus een personenwagen met een verbrandings- én een elektromotor die daadwerkelijk korte stukken volledig op stroom kan rijden. Volgens MG tot wel 24 kilometer achter elkaar! Een private lease tarief was op het moment van schrijven nog onbekend.

Er zijn weliswaar meer hybrides verkrijgbaar in dit deel van de markt – een Renault Clio of Toyota Yaris bijvoorbeeld – maar die kosten allebei minstens € 26.000. Dat kost de duurste uitvoering van de MG3 nog niet eens! Om maar te zwijgen over het feit, dat de Hybrid+ ook nog eens de sterkst gemotoriseerde hybride is in het B-segment.

Geen achterrruitenwisser

De standaarduitrusting van de MG omvat onder meer een automatische versnellingsbak, adaptieve cruise control, Apple CarPlay (met draad) en een achteruitrijcamera. Op de goedkoopste 3 Hybrid+ zit geen achterruitenwisser of regensensor.

Die zaken zitten wel op de door ons gereden deze Luxury-uitvoering, inclusief een 360 graden camera, stoelverwarming en keyless entry. En dat voor € 25.769!
 

Van de Suzuki bedraagt de vanafprijs € 21.695 of € 309 per maand, wanneer je liever kiest voor private lease. Voor dat geld krijg je meteen al keyless entry, een infotainmentscherm bovenop het dashboard, draadloze Apple Carplay, een tweekleurig interieur en de complete aanvullende veiligheidsuitrusting. 

Duurder met automaat

De Style-uitvoering die voor dit vergelijk aantrad, kost € 25.345 en voegt daar nog eens zaken aan toe als climate control en elektrisch inklapbare buitenspiegels. We hebben het dan wel over een handgeschakelde uitvoering; met een automaat kost de Suzuki dik 26 mille en da’s dus duurder dan de MG.

Bovendien krijg je bij de Japanners een mild hybride: een benzinemotor met een extra grote startmotor, zodat optrekken iets minder brandstof kost. De 3 is een volwaardige hybride. Bovendien krijg je bij de Chinezen een jaartje extra garantie: zeven jaar of 150.000 kilometer in plaats van zes jaar of een gelijk aantal kilometers bij Suzuki. 
 

Winnaar

Aan het begin van dit vergelijk stelden we de vraag waarmee je in het geval van de MG en Suzuki voordeliger uit bent: een volwaardige of een mild hybride? Voor een zo eerlijk mogelijk antwoord hebben we de kilometerkosten van onze testuitvoeringen berekend.

Wat blijkt? De Swift kost je 57,5 cent per kilometer, de MG 69 cent. Dat lijkt niet veel, maar bezit je de auto 5 jaar en rijd je er jaarlijks 10.000 kilometer mee, dan heb je het toch al gauw over € 100 (!) extra in de maand. En dat 5 jaar lang!

Super zuinig

De 3 Hybrid+ heeft ons aangenaam verrast. Het is een volwassen auto, met een scherpe prijs, een standaard automaat, een krachtige aandrijflijn en een goed onderstel. Bovendien is het de ruimste van de twee, al gaat het dan alleen om de kofferbakinhoud. Minpunten zijn er ook: het geringe trekgewicht, de gevoelloze besturing, de matige zitpositie voor lange lieden én de gebrekkige klimaatcontrole, waardoor het nooit echt aangenaam wordt aan boord.
 

De Suzuki is ook niet feilloos: het is best rumoerig aan boord, het is een crime om de snelheidswaarschuwing uit te krijgen en je moet van schakelen houden of anders een stevige meerprijs voor een automaat voor lief nemen. Maar van dit tweetal is de Swift wel de leukste auto om mee te rijden en hij is ook nog eens super zuinig! In combinatie met de lage gebruikskosten van deze handgeschakelde testuitvoering – vanwege zijn geringe gewicht pakken de motorrijtuigenbelasting en de verzekeringspremie een stuk voordeliger uit dan die van de MG – geven we daarom de voorkeur aan de Suzuki.

Op zoek naar een occasion?

Op anwb.nl vind je een actueel occasionaanbod, verrijkt met een richtprijs volgens de ANWB-koerslijst en de ANWB autotest inclusief de bevindingen van de Wegenwacht. Zo ook van de Suzuki Swift.

Bekijk ook onze afzonderlijke rijtest van de Suzuki Swift 1.2 Smart Hybrid Style