Reisadviezen en noodoproepen

140 jaar ANWB

Al in 1885 publiceerde De Kampioen verhalen over fietsers die over de Alpen naar Italië reden. Hier bleef het niet bij. De Kampioen verhaalde in de jaren erna over tochten naar Frankrijk, Scandinavië en verder. Zuid-Europa bleef het populairst. Vanaf 1900 organiseerde de ANWB groepsreizen voor fietsers, de eerste tocht ging naar de Wereldtentoonstelling in Parijs. De jaren erna volgden tochten naar Duitsland en de Alpen over, in 1911 een reis naar Zuid-Engeland en in 1914 een bootreis naar Noorwegen. De laatste tocht verliep onfortuinlijk: de passagiers moesten begin augustus 1914 hals over kop terug naar huis toen de Eerste Wereldoorlog uitbrak. Ook opvalland waren de wat macabere groepsreizen die de ANWB in 1919 organiseerde naar de voormalige frontgebieden in Vlaanderen en Noord-Frankrijk.

Reisadviezen

Toen in de jaren twintig en dertig ook steeds meer Nederlanders met de eigen motor of auto de grens over gingen, maakte de ANWB veel werk van het adviseren van deze individuele toeristen. Deze service zou na de Tweede Wereldoorlog een hoge vlucht nemen. De toenemende welvaart in de jaren vijftig en zestig zorgde voor een toenemend aantal Nederlanders dat de grens over ging met eigen vervoer. Aan de balies van de kantoren van de ANWB leidde dit in de maanden voorafgaand aan de vakanties tot een enorme drukte. Vakantiegangers gingen naar de ANWB voor routeadviezen en om  internationale rijbewijzen en allerlei carnets te halen. De losbladige systemen met voorgedrukte routes uit deze periode werden vanaf 1974 vervangen door gedrukte routekaarten. De kaarten bleken een enorm succes. Zelfs nu in het internettijdperk vinden ze nog gretig aftrek als back-up voor digitale navigatieapps.

 

·····

Noodoproepen

In juli 1959 startte de ANWB met het verspreiden van nood-oproepen via de radio voor in het buitenland reizende toeristen. Dat was  op verzoek van leden, die er zeker van wilden zijn dat ze in geval van ziekte of sterfgevallen aan het thuisfront bereikbaar zouden zijn. De Nederlandse radio had een te klein bereik en de omroepen waren weinig enthousiast, zodat de ANWB  zendtijd inkocht bij Radio-Luxemburg, een commerciële zender die opereerde op de lange golf en een groot bereik had. De berichten werden dagelijks omgeroepen om 13:58 uur. De ANWB-oproepen zouden een begrip worden. Tot 1970 werkte  de ANWB samen met radio-Luxemburg. Daarna verzond de ANWB haar noodoproepen via Nederlandse zenders en een aantal buitenlandse radiostations.

Alarmcentrale 

Een ander initiatief was de oprichting van de Alarmcentrale in 1957, toen de vereniging twee dames van de afdeling Reisdocumenten vrijstelde om het terughalen van auto’s en het zorgen voor vervangend vervoer te regelen, net als het transport terug van leden die ziek of gewond waren. Hiervoor schakelde de ANWB ook artsen en verpleegkundigen in. Eerder werden patiënten vooral ter plekke behandeld. Omdat ziekenhuisverblijf in een vreemd land dubbel onaangenaam is, besloot de ANWB later patiënten terug te halen naar Nederland. Om het werk van de Alarmcentrale te vergemakkelijken stelde de ANWB vanaf 1965 steunpunten in, om te beginnen in  Zwitserland.